Wniosek anonimowy jako podstawa udostępnienia informacji publicznej

Abstrakt

Przedmiotem opracowania jest zagadnienie minimalnych wymogów formalnych wniosku
o udostępnienie informacji publicznej w aspekcie konieczności wskazania przez podmiot
występujący z żądaniem udostępnienia tych informacji danych niezbędnych do dokonania
jego identyfikacji. Zgodnie z art. 2 ust. 1 u.d.i.p. prawo dostępu do informacji publicznej
przysługuje „każdemu”. Celem opracowania jest odpowiedź na pytanie, czy wobec takiej
regulacji ustawowej istnieją podstawy do żądania od wnioskodawców udzielania dodatkowych
informacji ich identyfikujących, czy też wniosek niezawierający jakichkolwiek
danych w tym zakresie, czyli wniosek anonimowy, może stanowić wystarczającą podstawę
do udzielenia informacji publicznej. Formułując hipotezę, że wniosek anonimowy stanowi
co do zasady podstawę udostępnienia informacji publicznej, w opracowaniu analizie poddano
kwestię, czy wniosek taki może pozostać anonimowy w całym procesie udzielania
informacji publicznej. Przeprowadzone rozważania potwierdziły przyjętą hipotezę co do
dopuszczalności wniosku anonimowego i jednocześnie pozwoliły sformułować stanowisko,
że ograniczenie tej zasady może wyjątkowo mieć miejsce w przypadku udostępnienia
informacji przetworzonych oraz że ustalenia w zakresie identyfikacji wnioskodawcy będą
miały znaczenie również w sytuacji zaistnienia przesłanek do umorzenia postępowania lub
odmowy udostępnienia informacji w całości lub w części, a w związku z tym zaistnienia
konieczności wydania decyzji administracyjnej, której elementem koniecznym jest określenie
jej adresata.