Kara ograniczenia wolności w wyroku łącznym a potrzeba nowelizacji przepisów

Abstrakt

Opracowanie porusza problematykę wyroku łącznego, koncentrując się na zagadnieniach związanych z łączeniem kar ograniczenia wolności, zamianą tej kary na pozbawienie wolności oraz łagodzeniem kary dla wielokrotnie skazanych. W artykule przeanalizowano orzecznictwo sądów, które ujawnia praktyczne problemy oraz sytuacje nieprzewidziane przez ustawodawcę, mające znaczący wpływ na obniżenie wymiaru kary dla wielokrotnie skazanych. W pierwszej części publikacji omówiono problematykę maksymalnego czasu trwania kary ograniczenia wolności, wynoszącego 2 lata. Przedstawione przykłady spraw, w których suma kar jednostkowych znacznie przekracza ten okres, wskazują na trudności w rzetelnej ocenie zachowania sprawcy, co sugeruje potrzebę nowelizacji przepisów. Drugi obszar tematyczny analizuje skutki wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 czerwca 2019 r. o sygnaturze akt P 20/17 oraz jego wpływ na praktykę sądową. Pomimo słuszności decyzji Trybunału pojawiły się wątpliwości dotyczące wznawiania postępowań i uchylania wyroków łącznych, co może prowadzić do korzystniejszego traktowania sprawców, nieadekwatnego do ilości popełnianych przestępstw. Ostatnia część artykułu przedstawia problem braku regulacji w zakresie łączenia kar zastępczych w wyroku łącznym oraz niemożliwości zamiany kary ograniczenia wolności na pozbawienia wolności, gdy zarządzono zastępczą karę pozbawienia wolności. Skutkiem tych braków jest zmniejszanie wyroków sprawcom uchylającym się od wykonania kary. Podstawową metodą badawczą zastosowaną w artykule była metoda dogmatyczna, obejmująca analizę przepisów kodeksu karnego, literatury przedmiotu oraz orzecznictwa sądowego.